z.t.

Peter Schenk

Peter Schenk werd geboren in 1944 in Amersfoort. Op zijn achtste verjaardag kreeg hij van zijn ouders een boek over modeltekenen. Vanaf dat moment was tekenen voor hem belangrijker dan huiswerk. In zijn tekenen ondekte hij dat hij functioneerde door in beelden te denken. Op die manier kon hij zichzelf en de wereld om hem heen beter begrijpen.

Toen hij 19 was, weigerde hij dienst als gewetensbezwaarde. Zijn vervangende dienstplicht vervulde hij als broeder in een psychiatrische in richting in Eindhoven. Tijdens de lange nachtwachten op de afdeling begon Schenk portretten te tekenen van slapende patienten. Hij heeft deze portretten van de patienten, die hij als zijn vrienden ging beschouwen, altijd als de dageraad van zijn artistiek bewustzijn gezien en als het eigenlijke begin van zijn carriFre als kunstenaar.

Op de academie in Amsterdam werkte Schenk voornamelijk naar de waarneming. Hij was pas tevreden toen hij zich daarin voldoende had bekwaamd. Hij had altijd het gevoel dat de natuur zijn leermeester moest zijn, waarna hij de perfectie ervan kon verbreken om de onderliggende werkelijkheid van abstractie te bereiken. Tijdens de eerste tien jaren van zijn kunstenaarschap werkte Schenk nog voornamelijk naar de natuur, maar na 1979 werd hij in zijn atelier in Amsterdam meer en meer in beslag genomen door de werkprocessen van het abstracte schilderen.

De laatste jaren heeft hij in zijn schilderingen een beeldtaal ontwikkeld van podtische structuren, geladen met een veelzijdig en welsprekend vocabulaire. Dit alles als kenmerk van een gerijpt kunstenaar.